Kurmaca bir varlıktır çünkü. Taklit ile temsil arasındaki farkı düşünmek gerek; taklit bütünüyle fiziksel bir benzerliği içerir, temsil ise bir soyutlama, bir toplamdır. Kurmacanın asıl karakterini veren temsilî niteliktir. Kundera ile birlikte soralım öyleyse; “Don Quijote’yi canlı bir varlık olarak düşünmek imkânsızken, nasıl olup da belleğimizde okuduğumuz bütün karakterlerden daha canlı olabilir?”