Aklı başında, Don Quijote aşığı her Ankara'lı gibi şu yapıta gelip gidip bakıyorum. Yakınlarındaysam yolumu değiştirip önünden geçiyorum.

Heykel Aykut Öz'ün işi. (2016) @aykutozz

Vasiyeti geçiyor aklımdan bugünlerde deli deli en çok da dördüncü maddesi. Açıp okuyorum. “Vasiyetimi yerine getirecek olan saygıdeğer beylerden rica ediyorum, talih olur da karşılarına La Mancha’lı Don Quijote’nin Kahramanlıklarının İkinci Kısmı adlı bir hikâye yazdığı söylenen yazarı çıkarırsa, benim adıma kendisinden mümkün olduğu kadar kibarca özür dilesinler; hiç düşünmeden kendisine onca saçmalığı yazma fırsatı vermiş olduğum için beni affetsin; bu dünyadan ayrılırken, ona bunca saçmalığı yazma dürtüsü vermiş olmanın vicdan azabıyla ayrılıyorum.” Roza Hakmen. Canımız çevirmenimiz.

Hahahah…. Kime saydırdığını bilenler biliyor, bilmeyenler kendilerine yazık ediyor. Şu kadarını söyleyeyim; Cervantes romanın ilk cildini yayınlar, o daha ikinci cildi tamamlayamadan başka bir yazar takma isimle hikâyenin devamını yazar. Böylece ikinci cildin 59. Bölümünde Don Quijote ve Sancho haklarındaki sahte maceranın yüksek sesle okunduğu bir handa kendilerinden söz edildiğini duyar, sahte yazarı kınarlar. Postmodernizm diye bir şey olmadığının harikulade kanıtına bakıyoruz, bana kalırsa.